رسالة فى كابوس

من عمق نوم سحبنى كابوس مخيف ، بدأ بخناقة كبيرة وغريبة بينى وبين صديقة عزيزة على ، هى وجوزها بيتخانق معاها عشان السجاير ، وبعدين دخلتنى فى الموضوع وكانت الخناقة نفسها فيها حالة غريبة ، زى انها ورطتنى فى كذا تفسير وتبرير لجوزها على حاجات مفزعة ، وقعدت اتخانق معها واقولها متورطنيش معاكى ولما لقيتها مصرة تبقى شريرة معايا ، قلت لها خلاص ، انا مش عايزاكى تانى فى حياتى ، وخرجت تانى لجوزها اللى سمعته وهو بيقولها بصوت عالى ، انت متعرفيش البت دى وتبطلى شرب سجاير ، وهى ترد عليه بكل ادب وخوف وحب " حاضر حاضر "، وفجأة تدخل تتوسل الى انى مزعلش "اقولها انا مش زعلانة ، بس هو عنده حق ، كفاية كدا انا عايزا ابقى حرة شوية "طبعا انا زعلت جدا مع نفسى وقررت امشى وقبل ما اقرر امشى كان فى مطارادات مخيفة منها عشان ممشيش ، وفجأة الصورة اتنقلت على بيتى وعندى بابا ومراته الطيبة ، وهو بيقولها يالا نمشى بقى من المكان ده ، انا مبستحملش اقعد فيه دقيقتين ، وينزل يجيب حاجة حلوة للبنت ، ثم تنقل الصورة على مكان فنى شفت فيه عرض رائع عن الثورة ، وكان عاجبنى فيه واحد غنى اغنية برضه عن الثورة ، شفته قبل كدا فى الحقيقة وجى كلمنى هو لما شافنى تانى ، وفجأة سمعنا دوشة كتير فى الشارع ،بلطجية .. بلطجية ، وفجأة بابا اللى كان ناوى يروح وكان بيشترى حاجة حلوة ، طلع وهو بينهج ومش مصدق اللى شافه ، قالنا بصوا انتم بصوا ، ببص لقيت بلطجية كتير ، بجلاليب بيضا وماسكين نبابيت حاجة كدا زى فتوات نجيب محفوظ بالضبط ،معدين بكل جدية وهيبة ومروا من قدام محل لبيع الخمور ، فأتأكد لى احساس انهم مش تبع الدين خالص ، لا هم اخوان ولا هم سلفيين ولا اى حد تبع دول ، حسيت بجد الناس كانت بتحس بأيه وقت قيام معركة فيها الفتوات ، بس دول خلونى احس برعب محستهوش من يوم معركة الجمل " وكان فى الخلفية حوار مفتوح مع نفسى ، أكده صوت فى الشارع " كنت بقول لنفسى هو اول ما الرئيس المخلوع هايموت الدنيا هاتبقى ازاى فجأة طلع صوت عالى فى الشارع "مبارك مات ..وصوت تانى قال البرادعى اللى هايمسك" قمت مفزوعة وقلبى بيرجرج السرير، ببص جنبى لقيت نونو نايمة على الأرض جنب المروحة ،وبصيت يمينى مالقتش حد يقولى في أيه ؟ قمت أتحرك فى البيت وأنا قلبى بيترعش لسة ، معرفتش اعمل أيه ، مين اللى ممكن أفزعه فى الوقت ده وأقوله أصل جالى كابوس ، حاولت اجمع تفسير الحلم ، رغم أنى شاطرة فى تفسير كل الأحلام ، إلا أن أحلامي بيبقى صعب على أفسرها ، لكن بصراحة أول ما استعذت بالله من الشيطان الرجيم وهديت سنة صغيرة ، اول حاجة جت فى بالى ، انى لازم امشى من البيت اللى انا فيه ، وان دى رسالة مش اول مرة تيجى انى لازم امشى وبالمناسبة جه اسم المكان اللى هامشى له جوا الحلم ، هامشى ، ومفيش كلام ، رغم انى من ساعة ما سكنت هنا وانا عرفت انام ، بس نقول ايه بقى حسبى الله ونعم الوكيل فى مبارك والبلطجية اللى سيبهم على البلد واللى خوفوا ابويا وخوفونى من اجمل مكان فى البلد ، انا خايفة وحزينة ومرعوبة ، طنشت احساس الوحدة اللى عاملى فيها عفريت ايامى وبيشاغلنى بعبط وبيخلينى اوافق على دخول ناس متلخبطين فى حياتى ، وطنشت احساس الرغبة الاهبل اللى دايما بيمثل انه مش موجود عشان الامور تمشى فل وتمام ، ووانا بكتب النوت دى أذان الفجر أذن وقررت أقوم أصلى وأقرأ قرأن وأهدى يمكن أعرف أنا وأعرف افسر لنفسى الاحلام (تنهيييييييييييييدة)